ଲିପୁର ଗୋରା ଜଙ୍ଘରେ ମନ ରହିଗଲା

ଦ୍ବିପହର ବେଳକୁ ମୁଁ ଯେତେବେଳେ ଘରୁ ବାହାରି ସାହି ଛକ ଆଡ଼କୁ ଆସୁଥିଲି, ଦେଖିଲି ଆମ ସାହି ମୁଣ୍ଡରେ ଥିବା ମହାନ୍ତିବାବୁଙ୍କ ଘର ସାମନାରେ ମହାନ୍ତିବାବୁ ନିଜ ଝିଅ ଲିପୁ ସହ ଠିଆ ହୋଇ କଥା ହେଉଛନ୍ତି୤ ଗାଡ଼ି ଅଟକାଇ ପଚାରିଲି, କଣ ହେଲା ଭାଇ ଖରାଟାରେ ଠିଆ ହେଇ କଥା ହଉଛନ୍ତି ? ସେ ହସିଦେଇ କହିଲେ, ବୁଝିଲ ରବିବାବୁ ତମ ଭାଉଜର ସ୍କୁଲ ଚାଲିଛି, ସେ ଘରେ ନାଇଁ, ମୁଁ ଅଫିସ ନ ଗଲେ ନ ଚଳେ, ଆଉ ଇୟେ ଚଣ୍ଡୀ କହୁଛି ଘରେ ଏକା ଡର ଲାଗୁଛି? କଣ କରିବି? ମୁଁ କହିଲି, ଏତେବଡ଼ ପିଲାଟେ ହେଲୁଣି ଆହୁରି ଡରୁଛୁ ? ସେ କହିଲା, ଆମ ଘରେ କଣ ସବୁ ଆବାଜ୍ ହଉଚି, ଝଣଝଣ ଶୁଭୁଚି୤ ମୁଁ ହସିଦେଇ କହିଲି, ବେଶୀ ଟିଭି ଦେଖୁଚୁ ନା? ହଉ ଶୁଣ ଯା ଆମ ଘରକୁ ପଳା, ଖୁଡ଼ିଥିବ ତା ପାଖରେ ଥିବୁ, ବାପା କି ବୋଉ ଆସିଲେ ଫେରି ଆସିବୁ୤ ସେ ନାଇଁ ନାଇଁ କଲା୤ ମହାନ୍ତି ବାବୁ କହିଲେ ଯା ଦାଦାଙ୍କ ଘରକୁ କହି ସେ ଗାଡ଼ି ବାହାର କରି ପଳେଇଗଲେ୤ ଲିପୁ ସେଇଠି ଠିଆ ହେଇଥିଲା୤ ଗତବର୍ଷ ମେଟ୍ରିକ୍ ପାସ୍ କରିଛି୤ ଦେଖିବାକୁ ବହୁତ ସୁନ୍ଦରୀ୤ ସେ ଗୋଟେ ହାଫ୍ ପ୍ୟାଣ୍ଟ୍ ପିନ୍ଧିଥିଲା ଆଉ ତା ଗୋରୀ ଗୋଡ଼ ଦୁଇଟାକୁ ଦେଖିଲେ ଧରି ଚାଟିପକେଇବାକୁ ମନ ହଉଥିଲା୤ ମୁଁ କିଛି ସମୟ ଚିନ୍ତା କଲି, ଭାବିଲି ଅନ୍ତତଃ କିଛି ସମୟ ପାଇଁ ଏଇ ଗୋରୀ ଗୋଡ଼ ଦେଖିବାକୁ ମିଳିବ, ତେଣୁ କହିଲି, ଚାଲିଲୁ ଦେଖିବା କୋଉଠି ଶବଦ୍ ହେଉଚି ?
ଗାଡ଼ିକୁ ବାହାରେ ଥୋଇଦେଇ ଭିତରକୁ ଗଲି୤ ଘରେ କେହିନଥିଲେ୤ ସେ ଏକା ଥିଲା୤ ୫ ଫୁଟ ୬ ଇଞ୍ଚ୍ ଉଚ୍ଚତା, ଗୋରୀ, ସେକ୍ସୀ, ଟୋକି ଟେ ସେ୤ ସେ ଆଗରେ ଯାଉଥିଲା ମୁଁ ପଛରୁ ଦେଖୁଥିଲି ତା ପିଚାକୁ୤ ହାତରେ ଛୁଇଁ ଦେବାକୁ ମନ ହଉଥିଲା୤ ତା ଛାତିରେ ନୁଆ ନୁଆ ପର୍ବତ ଉଠିଛି୤ ଲମ୍ବା ବେକ, ପତଳା ଶରୀର, ଦେଖିବାକୁ ଗଲେ ପରୀ ଠାରୁ କମ୍ ହେବନି୤ ମୋ ପ୍ୟାଣ୍ଟ୍ ଭିତରେ ମୋ ବାଣ୍ଡ ମୁଣ୍ଡ ଟେକିବାକୁ ଆରମ୍ଭ କରିଲା୤ ତଥାପି ମୁଁ ତାକୁ ଅନେଇ ରହିଥିଲି, ସେ ମୋତେ ସୋଫା ଉପରେ ବସିବାକୁ କହି ଭିତରକୁ ଗଲା ଆଉ ପାଣି ଗ୍ଲାସ୍ ନେଇ ଆସିଲା୤ ସେ ମୋ ସାମନାରେ ସୋଫାରେ ବସିଥିଲା୤ କେତେ କଥା କଣ କଣ ଗପୁଥିଲା, ମୁଁ କିନ୍ତୁ ତା ପୁରା ଦେହକୁ ଦେଖୁଥିଲି୤ ସେ ଧଳା ରଙ୍ଗର ଟପ୍ ପିନ୍ଧିଥିଲା, ଆଉ ଜିନ୍ ପ୍ୟାଣ୍ଟ୍, ଯାହା ତା ଜଙ୍ଘକୁ ବି ସମ୍ପୁର୍ଣ୍ଣ ଭାବରେ ଲୁଚେଇ ପାରୁନଥିଲା୤ ସେ ମୁରୁକି ମୁରୁକି ହସୁଥିଲା, ମୋତେ ଲାଗୁଥିଲା ସେ ଜାଣିପାରୁଛି ମୁଁ କଣ କରୁଛି୤ କିଛି ସମୟ ପରେ ସେ କହିଲା, କଣ ଦେଖୁଚ ଦାଦା ?
ମୁଁ ପ୍ରକୃତିସ୍ଥ ହେଇ କହିଲି, ଆରେ ତୁ ଏମିତି ପୋଷାକ ସବୁ ପିନ୍ଧିବୁ ବୋଇଲେ ନ ଦେଖିବା ଲୋକ ବି ଦେଖିବେ ? ତୁ କାହିଁକି ଏମିତି ସାନ ସାନ ପେଣ୍ଟ୍ ପିନ୍ଧୁଛୁ ? ତୋ ଗୋରୀ ଗୋଡ଼କୁ ଦେଖିଲେ ଛୁଇଁ ଦେବାକୁ ମନ ହଉଚି୤ ଏମିତି ପୋଷାକ ପିନ୍ଧି ରାସ୍ତାରେ ଗଲେ ଟୋକାମାନେ ମାଡ଼ିବସିବେ ନି ?
ହେ ହେ ହେ, ସେ ହସିଦେଇ କହିଲା, କାଇଁ ଖୁଡ଼ିଙ୍କ ଗୋଡ଼ କଣ ଗୋରୀ ନାହିଁକି ?
ମୁଁ କହିଲି, ସବୁବେଳେ ତ ଶାୟାଶାଢ଼ୀରେ ଲୁଚି ରହିଲା କେମିତି ଜାଣିବି ? ଖୋଲିଲା ବେଳକୁ ଅନ୍ଧାର ଆଉ ଜାଣିପାରିଲି କି ? ତୋ ଗୋଡ଼ କିନ୍ତୁ ଭାରୀ ସେକ୍ସି ହେଇଛି୤ ଟିକେ ଛୁଇଁବି କି ?
ସେ ନିଜ ଜାଗାରୁ ଉଠି ଆସି ମୋ ପାଖରେ ଠିଆ ହେଲା, ମୁଁ ନିଜ ହାତରେ ତା କୋମଳ ଜଙ୍ଘ ଆଉ ଗୋଡ଼କୁ ଛୁଇଁବାକୁ ଲାଗିଲି୤ ଦେଖିଲି ସେ ମୁରୁକି ମୁରୁକି ହସୁଛି୤ ସାହାସ କରି ମୁଁ ତା ଜଙ୍ଘ ଉପରକୁ ଉପରକୁ ହାତ ନେଲି୤ ସେ କିଛି କହିଲାନି, ହଠାତ୍ ତା ପ୍ୟାଣ୍ଟ୍ ଉପରେ ହାତ ଦେଇ କହିଲି, ଏତେ ଛୋଟ୍ ପ୍ୟାଣ୍ଟ୍ ଆଣୁଚୁ କୋଉଠୁ ?
ସେ ମୋ ହାତପ୍ରତି ଧ୍ୟାନ ନ ଦେଇ କହିଲା, ପ୍ୟାଣ୍ଟକୁ କିଣି ଆଣି କାଟି ଦେଉଚି୤ ଏହିସମୟରେ ମୁଁ  ତା ପ୍ୟାଣ୍ଟ୍ ଉପରେ ଧିରେ ଧିରେ ହାତ ଚଲେଇଲି୤ ସେ ନଇଁ ପଡ଼ିଲା ଆଉ କହିଲା, କଣ କରୁଚ ଦାଦା ? ତା ଦୁଧ ଦୁଇଟା ମୋ ମୁହଁ ପାଖରେ ଝୁଲି ରହିଲା୤ ସାହାସ କରି ତା ଛାତିରେ ହାତଦେଇ କହିଲି, ତୋ ଛାତିଟା ବହୁତ ସୁନ୍ଦର ହେଇଛି ଲିପୁ୤ ସେ ଲାଜେଇ ଗଲା୤ ହେଲେ କୌଣସି ପ୍ରକାରର ପ୍ରତିକ୍ରିୟା ଦେଖେଇଲା ନାହିଁ୤ ମୁଁ ସାହାସ ପାଇଯାଇଥିଲି, ତାର ଗୋଟିଏ ଦୁଧକୁ ହାତରେ ଧରି ଧିରେ ଚିପି ଦେଇ କହିଲି, ଲେମ୍ବୁ ଅଛି ନା କମଳା ? ସେ ପୁଣି ଲାଜେଇ ଗଲା, ମୁଁ କହିଲି, କାଗଜି ଲେମ୍ବୁଟା୤ ଚିପିଦେଲେ ପାଣି ବାହାରିବ ଟି ? ସେ ଟିକେ ଦୁରେଇ ଯାଉଥିଲା ମୁଁ ତା ହାତ ଧରି ପାଖକୁ ଟାଣି ଆଣିଲି, ଆଉ ତା ଦୁଧକୁ ଚିପିଲି୤ ସେ ଓଃ ଆଃ କହିଲା, କିନ୍ତୁ ସେ କହିବା ଟା କଷ୍ଟ ହେତୁନଥିଲା ଥିଲା ପୁରା ମୋହଗ୍ରସ୍ତ ହେଲାଭଳିଆ୤
ତା ଦୁଧକୁ ଚିପିବା ପରେ ଜାଣିଲି ସେ ଭିତରେ କିଛି ପିନ୍ଧିନି୤ ତାକୁ ପଚାରିଲି ଆରେ ଲିପୁ ତୁ ବ୍ରା ପିନ୍ଧିନୁ ? ସେ ହସିଦେଇ କହିଲା, ମୋତେ ଭାରି ଗରମ ହଉଥିଲା ତ ତେଣୁ ପିନ୍ଧିନି୤ ମୁଁ କହିଲି, ଗରମ ହଉଚି ଯଦି ଏଇ ଟପ୍ ଟା ବାହାର କରିଦେଉନୁ ? ସେ ଲାଜେଇ ଯାଇ କହିଲା, ଇସ୍ ମୋତେ ଲାଜ ଲାଗିବ୤ ମୁଁ କହିଲି, ଲାଜ କାହିଁକି ଲାଗିବ ? ଏଠି କିଏ ଅଛି ଯେ ଲାଜ ଲାଗିବ? ଚାଲ ଖୋଲି ଦେ୤ ପବନ ବାଜିବ, ମୁଁ ବି ଟିକେ ତୋ କାଗଜି ଦେଖିବି୤ ସେ ଲାଜେଇ ଲାଜେଇ ନିଜ ଟପ୍ ବାହାର କରିଦେଲା୤ ଓଃ କି ଦୃଶ୍ୟ!!!
ଲିପୁ ଛାତିରେ ତା ଦୁଇଟା ଦୁଧ ଛୋଟ୍ ଛୋଟ୍ ପର୍ବତ ଭଳି ଠିଆ ହୋଇଥିଲେ୤ ବ୍ରା କାହିଁକି ପିନ୍ଧିବ ଆଉ ? ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ଦୁଧ ଝୁଲି ପଡ଼ିଥାଏ, ହେଲେ ଲିପୁର ଛାତିର ଦୁଧ ସଗର୍ବରେ ଠିଆ ହୋଇଥିଲା୤ ତା ଅଗରେ ପିଙ୍କ୍ ରଙ୍ଗର ଟୋପି ଆଉ ସେ ମଝିରେ ଗାଢ ଲାଲ୍ ରଙ୍ଗର ନିପଲ୍୤ ଏହା ଦେଖୁ ଦେଖୁ ମୋ ପ୍ୟାଣ୍ଟ୍ ଟାଇଟ୍ ହୋଇଗଲା୤ ତାକୁ ପାଖକୁ ଟାଣି ଆଣିଲି ଆଉ ତା ଦୁଧ ଉପରେ କିସ୍ ଟେ କରିଲି, ସେ ଓଃ କଣ କରୁଛ ଦାଦା ବୋଲି କହିଲା, ମୁଁ କହିଲି ତତେ ଗରମ୍ ହଉଛି ତ ତେଣୁ ଟିକେ ଓଦା କରିଦେଉଛି୤ ଥଣ୍ଡା ଲାଗିବ୤ ସେ ଲାଜେଇ ଯାଇ ସେମିତି ଠିଆ ହୋଇଥିଲା୤ ମୋ ମୁହଁ ପାଖରେ ତା ଛାତି ଥିଲା, ମୁଁ ତା ପେଟରେ କିସ୍ କଲି, ଆଉ ଦୁଇ ହାତରେ ତା ଦୁଧକୁ ଧରି ଧିରେ ଧିରେ ଚିପିଲି୤ ସେ ଆଃ ଆଃ କହିଲା୤ କିଛି ସମୟ ମୁଁ ତା ଦୁଧ ଚିପିବା ପରେ ତାକୁ ମୋ ଗୋଡ଼ ଉପରେ ବସେଇ ଦେଇ ତା ଦୁଧକୁ ପାଟିରେ ପୁରେଇ ଚୋଷିଲି୤ ସେ ଆହୁରି ଜୋରରେ ଆଃ ଆଃ କହିଳା୤ ଏମିତି କରୁଥିବା ସମୟରେ ମୁଁ ତା ପ୍ୟାଣ୍ଟ ଉପରେ ହାତ ବୁଲେଇ ଆଣିଲି ଓ ତା ପ୍ୟାଣ୍ଟର ବଟନ୍ ଖୋଲିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲି୤ ସେ ମୋତେ ବାଧା ଦେଉ ଦେଉ କହିଳା, କଣ କରୁଛ ଦାଦା୤
ମୁଁ କହିଲି, ଉପରେ ଗରମ ବଢ଼ିଲେ ତଳେ ପାଣି ବାହାରେ, ତୋ ପ୍ୟାଣ୍ଟ୍ ଖରାପ୍ ହେଇଯିବ ବୋଲି ବାହାର୍ କରି ଦେଉଚି୤ ସେ ହସିଦେଇ କହିଲା, ହଉ ଓଦା ମୁଁ ବାହାର କରିବିନି୤ ମୁଁ କହିଲି, ଓଃ ତୁ ବୁଝୁନୁ, ବାହାର କରିଦେ ତଳେ ଯୋଉ ପାଣି ଆସିବ ସେ ପାଣି ବହୁତ ମୂଲ୍ୟବାନ ମୁଁ ସେ ପାଣି ଚାହେଁ୤ ସେ କହିଲା କଣ କରିବ ସେ ପାଣିକୁ ? ମୁଁ କହିଲି ତୁ ପ୍ୟାଣ୍ଟ୍ ଖୋଲିଦେ ଦେଖିବୁନି ?
ସେ ଲାଜେଇ ଯାଇ ନିଜ ପ୍ୟାଣ୍ଟ୍ ଖୋଲିଦେଲା୤ ଭିତରେ ପ୍ୟାଣ୍ଟୀ ବି ପିନ୍ଧିନଥିଲା୤ ତା ବିଆରେ ଜମା ବାଳ ନଥିଲା, ଆଉ ବିଆର ଦୁଇଫାଳ ଲାଖିରହିଥିଲା୤ ମୁଁ ସେ ଦୁଇଫାଳକୁ ଅଲଗା କରିବା ବେଳେ ଜାଣିଲି ଯେ ଭିତରେ ପୁରା ଓଦା ସରସର୤ ମୁଁ କହିଲି ତୁ ଏଇ ସୋଫା ଉପରେ ଶୋଇଯା, ସେ ଶୋଇଗଲା୤ ତା ଛାତି ଆଉ ଦୁଧ ଛୋଟ୍ ଛୋଟ୍ ପାହାଡ଼ ଭଳି ଦିଶୁଥିଲା, ମୁଁ ନଇଁ ପଡ଼ି ତା ଦୁଧକୁ ଚାପିବାକୁ ଲାଗିଲି୤ ଓ ଚୋଷିଲି୤ ସେ ଆଃ ଆଃ କହୁଥିଲା ମୁଁ ଗୋଟିଏ ହାତରେ ତା ବିଆକୁ ଅଣ୍ଡାଳୁଥିଲି୤ ଏମିତି କରୁ କରୁ ଗୋଟିଏ ଆଙ୍ଗୁଠି ତା ବିଆ ଭିତରେ ପୁରେଇଲି, ଓଦା ଥିଲା ଆଙ୍ଗୁଠି ସହଜରେ ପସିଗଲା୤ ତା ପରେ ଆଙ୍ଗୁଠିକୁ ଭିତର ବାହାର କରିଲି୤ ସେ ଆଃ ଆଃ କହି ଚିଲେଇ ଉଠୁଥିଲା୤

ମୁଁ ତା ଦୁଧ ଛାଡ଼ିଦେଇ ତଳକୁ ଗଲି ଆଉ ତା ସଫା ବିଆ ଉପରେ ଚାଟିଲି୤ ସେ ମୋ ମୁଣ୍ଡକୁ ଠେଲିଦେଇ କହିଲା, ଇସ୍ ୟେ କଣ କରୁଛ ଦାଦା, ମୁଁ କହିଲି ତୁ ଶୋଇଥା, ମୁଁ କଣ କରୁଛି ତୁ ଖାଲି ଦେଖୁଥା, ସେ ଆଉଜି ପଡ଼ିଲା ଆଉ ମୁଁ ତା ବିଆକୁ ଚାଟିବାରେ ଲାଗିଲି୤ ସେ ଆଃ ଆଃ କହିଲା ଆଊ ନିଜ ଅଣ୍ଟାକୁ ଉଠେଇ ମୋ ପାଟିରେ ତା ବିଆକୁ ପୁରେଇ ଦେବାକୁ ଚାହିଁଲା, ମୁଁ ତା ବିଆକୁ ଅଲଗା କରିଦେଇ ଭିତରେ ଜିଭ ପୁରେଇ ଯେମିତି ଚାଟିଚି ସେ ଆଃ ବୋଲି ଜୋରରେ କହିଲା ଆଉ ଝର୍ ଝର୍ କରି ମୁତି ପକେଇଲା୤ ତା ମୁତ କିଛି ମୋ ଉପରେ ପଡ଼ିଲା ଆଉ ବାକି ସବୁ ତଳେ ପଡ଼ିଲା୤ ସେ ଓଃ ଆଃ ହେଇ ହସୁଥିଲା, ଆଉ ମୁଁ ବୋକା ଭଳି ତାକୁ ଚାହିଁଥିଲି୤ ସେ ଉଠି ଘର ଭିତରକୁ ଦଉଡ଼ି ପଳେଇଲା୤ ମୁଁ ବେସିନରୁ ପାଣି ଆଣି ନିଜ ସାର୍ଟ୍ ଆଉ ପ୍ୟାଣ୍ଟରେ ପକେଇ ଧୋଇବାକୁ ଲାଗିଲି୤
କିଛି ସମୟପରେ ସେ ଘର ଭିତରୁ ବାହାରିଲା, ନାଇଟି ଟେ ପିନ୍ଧିଥିଲା, ସତେ ଯେମିତି କଣ କିଛି ହେଇଚି ନଜାଣିଲା ପରି କହିଲା, ଦାଦା ବଜାର ଆଡ଼େ ଯାଉଚ କି ? ମୁଁ ହଁ କହିଲି, ସେ କହିଲା ହଉ ଯାଅ୤ ମୁଁ ବି ସେଠୁ ତରବରରେ ଘରୁ ବାହାରି ପଳେଇ ଆସିଲି୤ ବଜାରକୁ ଯାଇ କିଛି ସମୟ ରହିବା ପରେ ମୁଁ ଘରକୁ ଫେରିଲା ବେଳକୁ ମହାନ୍ତିବାବୁଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀ ଘର ସାମନା ଧୋଉଥିଲେ, ମୁଁ ଅଟକି ଯାଇ ପଚାରିଲି ଭାଉଜ ଏଇ ଖରା ଗରମ ଦିନରେ ଘର କଣ ଧୋଉଚ ? ସେ କହିଲେ, ଦେଖୁନ ତମ ଝିଆରୀକୁ ଘରେ ଅଛି, ଇଆଡ଼େ ବୈଠକ ଘରଟାରେ ବିଲେଇ ପରିଶ୍ରା କରିଦେଲାଣି ଜାଣି ପାରୁନି? ଓଃ ବିଲେଇ ପରିଶ୍ରା କରିଦେଲା… ମୁଁ ହସିଦେଲି, ଝରକା ସେପାଖରେ ଥାଇ ଲିପୁ ହସୁଥିଲା୤