Koal Bapa Tharu Giha Khaila O Birja Khaila

ମୋହନ ସୋଫା ଉପରେ ବସି ଟି.ଭି. ଖୋଲିବା ବେଳକୁ କୋଏଲ ଆସି ତା ପାଖରେ ଗେହ୍ଲେଇ ହେଲା। ମୋହନର କିଶୋରୀ ଝିଅ କୋଏଲ। ବୟସ ତା’ର ୧୧ ପୁରି ୧୨ ଚାଲିଚି। ବଢ଼ି ନ ଥିଲେ ବି ବଢ଼ିବା ଅବସ୍ଥାକୁ ଆସି ଗଲାଣି। ଛାତି ଫୁଲିଲାଣି। ପିଚା ଗୋଲ ବୁଲିଲାଣି ଆଉ ସିଏ ଚିକଣେଇ ଯାଇ ଆଖି ଦୃଶିଆ ହେଲାଣି। ଯେମିତି ସ୍ମାର୍ଟ ସେମିତି ନଖରୀ ଆଉ ଚୁଲବୁଲି ହେଇଚି। ନିଜ ଝିଅ ହେଲେବି ତାକୁ ପାଖରେ ପାଇଲେ ମୋହନର ମନ କେମିତି ଚହଲି ଯାଏ – ଅସମ୍ଭାଳ ହୋଇଯାଏ।ମୋହନ ପାଖରେ ଗେହ୍ଲେଇ ହେଲାବେଳେ କୋଏଲ ତା ଦୁଇ ବାହୁକୁ ପାପାର ବେକ ଚାରିପଟେ ଛନ୍ଦି ଛାତିରେ ଛାତିକି ଚାପି ଦିଏ। କୋଏଲର କମଳା ଲେମ୍ବୁ ଆକାରର କିଶୋରୀ ନହୁଲି ଦୁଧ ମୋହନ ଚାତିରେ ଚାପିହୋଇ ଦେହରେ କରେଂଟ ଲାଗିବା ଭଳି ଲାଭେ। ଉତେଜନାରେ ତା ବାଣ୍ଡଟା ଶକ୍ତ ହୋଇଉଠେ। ସେ କୋଏଲକୁ କୋଳେଇ ଧରି ଚିପି ଚାପି ପକାଏ, ଛାତି ଓ ପିଚାରେ ହାତ ବୁଲେଇ ଆଣି ଆସ୍ତେ ଚିପିଦିଏ। ଗାଲ, ଓଠ ଓ ଛାତିରେ ଚୁମା ଦେଇ ଚୁଚୁମି ପକାଏ। କୋଏଲ ପାପା ମୁହଁକୁ ଚାହିଁ ଦୁଷ୍ଟାମୀ ହସ ହସେ। କୋଏଲ ମନେ ମନେ ଭାବେ, ଆଃ ପାପା ତାକୁ ଆହୁରି ଚିପି ଚାପି ପକାନ୍ତେ ନି…ମାମା ଦୁଧ ଚିପିଲା ପରି ଯଦି ପାପା ତା ଦୁଧକୁ ଚିପି ବଡ଼ ବଡ଼ କରି ଦିଅନ୍ତେ…ମୋହନ କୋଏଲକୁ କୋଳରେ ବସେଇ ତା ପିଠିରେ ହାତ ବୁଲେଇ ତା ଗାଲରେ ଗୋଟିଏ ଛୋଟ ଚୁମା ଦେଲା। କୋଏଲ ମୋହନ ଉପରେ ଲଦିହୋଇ ତା ଦୁଇ ହାତରେ ପାପାକୁ କୁଂଢେଇ ଧରି ତା ଛାତିକୁ ପାପା ଛାତିରେ ଚାପି ଦେଲା। ତାପରେ ଦୁଇ ହାତକୁ ପାପାର ବେକରେ ଗୁଡେ଼ଇ ପାପା ଗାଲରେ ଚୁମା ଦେବା ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ଗାଲର ପଛ ପାଖରେ ଆସ୍ତେ କାମୁଡ଼ିଲା। କୋଏଲର ଏମିତି ନଖରାମି ଦେଖି ମୋହନ ମନେ ମନେ ଭାବୁଥିଲା – ଇଏ ଟୋକି ତ ଏତେ ଛୋଟ ବୟସରୁ ଏମିତି ଗରମ ହଉଚି… ବଢ଼ିଲେ ଇଏ କ’ଣ ନ ହବ। ଇଏ ଏମିତି ଯୋଉ ନଖରାମି କରୁଚି…ସେଥିରେ ମୋ ବାଣ୍ଡଟା ଶକ୍ତ ହେଇ ଛିଡ଼ା ହେଲାଣି ଆଉ ଏ ଟୋକି ତା ଗାଣ୍ଡିକୁ ବାଣ୍ଡ ଉପରେ ଯେମିତି ରଗଡ଼ୁଚି, ତାକୁ ଜଣା ଅଛି ତ ଇଏ କ’ଣ କରୁଚି? ଏମିତି କଲେ ତା ପାପା ତା ସହିତ କ’ଣ କରିପାରେ?ମୋହନ ତା ହାତ ନେଇ କୋଏଲର ଫୁଙ୍ଗୁଳା ଜଙ୍ଘ ଉପରେ ବୁଲେଇ ଧୀରେ ଧୀରେ ସାଉଁଳି ଆସ୍ତେ ଚିପିଲା। ଧୀରେ ଧୀରେ ମୋହନର ହାତଟା ଯାଇ କୋଏଲର ଦୁଇ ଜଙ୍ଘ ମଝି ଉଚ୍ଚା ଅଂଶ ଉପରେ ଅଟକି ଗଲା। ପାଂଟି ଉପରୁ କୋଏଲର ଫୁଲିଲା ବିଆ ମୋହନ ହାତକୁ ଭାରି ନରମ ଆଉ ମୁଲାୟମ ଲାଗିଲା। ମୋହନ ଭାବୁଥିଲା କୋଏଲ ତା ହାତକୁ ସେଠାରୁ ହଟେଇ ଦେବ। କିନ୍ତୁ କୋଏଲ ସେମିତି କିଛି କଲା ନାହିଁ। ସେ ନ ଜାଣିବା ଭଳି ଚୁପ୍ହ ରହିଲା, ଯେମିତି ତା ପାପାର ହାତ ସେଠାରେ ବାଜି ନାହିଁ । ପାପା ସହିତ ସେ ଯେମିତି ସବୁ ସମୟରେ ଗେହ୍ଲା ହୁଏ, ସେମିତି ଗେହ୍ଲେଇ ହେଲା।ମୋହନ ପାଂଟି ଘୋଡେ଼ଇ ହୋଇଥିବା କୋଏଲର ବିଆକୁ ଧୀରେ ଚିପି ଦେଇ ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ତା ମୁହଁକୁ କୋଏଲର ଗାଲ ଉପରେ ଲଗେଇ ଓଠ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତା ମୁହଁକୁ ନେଲା। କୋଏଲର କୋମଳ ଗୋଲାପୀ ଓଠରେ ଗୋଟିଏ ଚୁମା ଦେଲା। କୋଏଲକୁ ଭାରି ହସ ଲାଗିଲା। କାରଣ ସେ ଓଠରେ ପାପାଙ୍କ ଜିଭର ସ୍ପର୍ଶ ଅନୁଭବ କରିବା ବେଳେ ସେପଟେ ତା ଗାଣ୍ଡି ଫାଟରେ ପାପାଙ୍କ ଶକ୍ତ ବାଣ୍ଡର ଚାପ ଅନୁଭବ କରୁଥିଲା।କୋଏଲର ଡ୍ରେସ ତା ଗାଣ୍ଡି ତଳେ ଥିବାରୁ ମୋହନ କୋଏଲର ଡ୍ରେସକୁ ଧୀରେ ଉପରକୁ ଟେକିବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କଲା। ଡ୍ରେସ ଗାଣ୍ଡି ତଳେ ନ ରହିଲେ ମୋହନର ବାଣ୍ଡ ସିଧା ଗାଣ୍ଡି କଣା ଉପର ପାଂଟିରେ ଘଷି ହେବ। କୋଏଲ ଜାଣି ପାରୁ ନ ଥିଲା ତା ପାପା କ’ଣ କରିବା ପାଇଁ ଚାହୁଁଛନ୍ତି। ତେଣୁ ସେ ପଚାରିଲା – କ’ଣ? ମୋହନ ଧୀରେ କୋଏଲର କାନରେ କହିଲା – ଟିକିଏ ଉଠ, ତୋ ଡ୍ରେସକୁ ଉପରକୁ ଟେକି ଦେଇ ବସ। କୋଏଲ ସେମିତି ତା ପାପା ବାଣ୍ଡ ଉପରେ ତା ଗାଣ୍ଡିକୁ ରଗଡ଼ୁ ରଗଡ଼ୁ ପୁଣି ପଚାରିଲା – କାହିଁକି? ମୋହନ କୋଏଲର ଗାଲ ପାଖରେ ମୁହଁକୁ ରଖି ତା କାନରେ କହିଲା – ବେଟିଆ, ତୋ ଡ୍ରେସକୁ ଆଉ ଟିକିଏ ଉପରକୁ ଉଠେଇ ଦେଲେ ତୋ ପାପାକୁ ଆହୁରି ଅଧିକ ଆନନ୍ଦ ମିଳିବ। ଆଉ ଟିକିଏ ଉପରକୁ ଉଠେଇ ଦେଏ।କୋଏଲ ତା ଗାଣ୍ଡିକି ଟିକିଏ ଉପରକୁ ଉଠେଇଲା। ମୋହନ ତୁରନ୍ତ ତା ବାଣ୍ଡକୁ କୋଏଲର ଗାଣ୍ଡି ତଳୁ ବାହାର କରି ଆଣି କୋଏଲର ଡ୍ରେସକୁ ଉପରକୁ ଉଠେଇ ଦେଇ ତାକୁ ତା ଉପରେ ବସେଇ ଦେଲା। କୋଏଲ ବସି ପଡ଼ି ଗାଣ୍ଡି ତଳେ ବାଣ୍ଡର ଚାପ ଅନୁଭବ ନ କରି ଚାହିଁବାରୁ ଦେଖିଲା ପାପା ବାଣ୍ଡ ଠିକ୍ଭ ତା ଦୁଇ ଜଙ୍ଘ ମଝିରେ ଗାଣ୍ଡି ପାଖକୁ ରହିଛି। କୋଏଲ ଏବେ ତା ପାପାର ବାଣ୍ଡକୁ ଦେଖି ପାରିଲା ଓ ଛୁଇଁ ବି ପାରିଲା। କୋଏଲ ତା ପାପାକୁ କିଛି ନ କହି ତା ହାତକୁ ବାଣ୍ଡର ଉପର ଭାଗରେ ଆସ୍ତେ କରି ରଖିଦେଲା। ମୋହନ ବାଣ୍ଡ ଉପରେ ତା କୁଆଁରୀ ଝିଅର ହାତ ସ୍ପର୍ଶ ପାଇଁ ଅସ୍ପଷ୍ଟ ଶିତକାର କରି ଉଠିଲା – ଇସଃ…କୋଏଲ ପାପାର ଚେହେରାକୁ ଦେଖି ମୁରୁକି ହସି ଓଠକୁ ଦାନ୍ତରେ କାମୁଡ଼ିଲା। ଦିଇ ହାତରେ ପାପାର ବାଣ୍ଡକୁ ରଗଡ଼ି ତା ଉପରେ ବସି ଦୁଇ ଜଙ୍ଘକୁ ହଲେଇବାକୁ ଲାଗିଲା। ମୋହନକୁ ବହୁତ ମଜା ଲାଗୁଥିଲା। ସେ କୋଏଲକୁ କହିଲା – ତୋ ହାତରେ ଛେପ ନେଇ ଲଗେଇ କରି ରଗଡ଼। କୋଏଲ ସେମିତି କଲା। କୋଏଲ ହାତରେ ଛେପ ମାରି ବାଣ୍ଡକୁ ରଗଡ଼ିବାରୁ ପାପାର ବାଣ୍ଡ ତା ମୁଠି ଭିତରେ ଜୋର ଜୋର ଖସିଲା। ମୋହନ ବି ତା ଅଂଟାକୁ ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ହଲେଇବାକୁ ଲାଗିଲା। ତାଙ୍କ ଦୁଇ ଜଣଙ୍କ ବ୍ୟତୀତ ଲାଉଂଜରେ ବସିଥିବା ଅନ୍ୟ କେହି ଜାଣି ପାରୁ ନ ଥିଲେ ଯେ ସେ ବାପ ଝିଅ ଦିଇ ଜଣ କ’ଣ କରୁଛନ୍ତି।ଏହା ପରେ ଯେତେବେଳେ ମୋହନ ତା ଅଂଟା ହଲେଇବାକୁ ଲାଗିଲା କୋଏଲର ଦୁଇ ଜଙ୍ଘ ମଝିରେ ଛେପରେ ଓଦା ହୋଇଥିବା ହାତରେ ବାଣ୍ଡ ରଗଡ଼ି ହୋଇ ଛେପ ଶୁଖିଗଲା ଏବଂ ମୁଠି ମାରିବା କଷ୍ଟ ହୋଇଗଲା। କୋୟଲ ପାପାର କାନରେ ଧୀରେ କହିଲା – ପାପା, ଛେପ ଶୁଖି ଗଲାଣି। ଆଉ ଛେପ ଲଗେଇବି। ମୋହନ କହିଲା – ରହ, ମୁଁ ଲଗାଉଛି। ସେ ନିଜ ଛେପ ନେଇ ତା ବାଣ୍ଡ ଚାରିପାଖରେ ଲଗେଇଲା ଏବଂ କୋଏଲର ହାତକୁ ତା ହାତରେ ଧରି ଯେମିତି ମୁଠି ମାରନ୍ତି ସେହିପରି ଭାବରେ କୋଏଲର ହାତକୁ ତା ବାଣ୍ଡ ଉପରେ ଚଳେଇଲା। ତାପରେ କୋଏଲର ହାତକୁ ଛାଡ଼ିଦେଇ କହିଲା – ଏହିପରି ଜୋରରେ ଶୀଘ୍ର ଶୀଘ୍ର ପୁରାଟା ଉପରେ ହାତ ଚଳା। କୋଏଲ ମୁରୁକି ହସିଲା ଏବଂ ପାପା ବାଣ୍ଡର ତଳ ଅଂଶକୁ ତା ଦୁଇ ଜଙ୍ଘ ମଝିରେ ଦାବି ବାଣ୍ଡର ଉପର ଅଂଶକୁ ଦୁଇ ହାତରେ ଧରି ମୁଠି ମାରିବାକୁ ଲାଗିଲା। ସେତେବେଳ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମୋହନ କୋଏଲର ପିଠି, ବେକର ପଛ ପଟକୁ ଓଠରେ ଚୁମା ଦେଉଥିଲା ଏବଂ ତା ଦୁଇ ହାତରେ ପଛ ପଟରୁ ହାତକୁ ବୁଲେଇ କୋଏଲାର ଛୋଟ ଛୋଟ ଦୁଧକୁ ଚିପି ଚାଲିଲା। ପାପାଙ୍କ ଦୁଧ ଚିପା କୋଏଲକୁ ବହୁତ ଭଲ ଲାଗୁଥିଲା। ସେଥିପାଇଁ ସେ ମୋହନ ଉପରେ ଅଧିକ ଲଦିହୋଇ ତା ଦେହକୁ ଦାବୁଥିଲା ଏବଂ ପାପାର ବାଣ୍ଡକୁ ତା ହାତରେ ଜୋର ଜୋର ମୁଠି ମାରୁଥିଲା। ମୋହନ ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ଶିତ୍କାର କରୁଥିଲା – ଆଃ..ଓଃ..ଇସଃ। ଏହା ଶୁଣି କୋଏଲକୁ ଭାରି ମଜା ଲାଗୁଥିଲା। ମୋହନ କୋଏଲକୁ ଜୋରରେ କୁଂଢେଇ ଧରି ବାଣ୍ଡକୁ ତା ଗାଣ୍ଡିରେ ଜୋର ଦାବି ରଗଡ଼ିବାକୁ ଲାଗିଲା। ବାଣ୍ଡ ପୁରା ଶକ୍ତ ଓ ମୋଟା ହୋଇ ଠିଆ ହୋଇଥିଲା ଏବଂ ଲାଗୁଥିଲା ଯେମିତି କୋଏଲର ପାଂଟିକି ଫଟେଇ ଗାଣ୍ଡି କଣା ଭିତରକୁ ପଶିଯିବ। ମୋହନ ପାଗଳ ପରି ତା ବାଣ୍ଡକୁ ପାଂଟି ଉପରେ ଦାବି ଚାଲିଥିଲା। କୋଏଲକୁ ଜୋରରେ ଦୁଇ ବାହୁରେ କୁଂଢେଇ ଧରି ତା ଗାଲକୁ ଚୁଚୁମି ପକାଉ ଥିଲା। ହାତ ନେଇ କୋଏଲର ଜଙ୍ଘରେ ବୁଲେଇଲା ଏବଂ ଦୁଧକୁ ଚିପିଲା। ମୋହନ ତା ବାଣ୍ଡକୁ ରଗଡ଼ିବାର ବେଗକୁ ଦୁଇଗୁଣ କରିଦେଲା। କୋଏଲ ଉପରେ ନଇଁ ପଡ଼ି ଉହୁଁକି ଜୋର ଜୋର ବାଣ୍ଡକୁ ଦାବିଲା। ହଠାତ ମୋହନ ବାଁ ହାତରେ କୋଏଲର ଗାଣ୍ଡିକୁ ଟିକିଏ ଟେକିଦେଲା। କୋଏଲ ତା ଗାଣ୍ଡି ଉଠେଇବା ବେଳକୁ ମୋହନ ତା ପାଂଟି ବ୍ୟାଣ୍ଡକୁ ତଳକୁ ଟାଣି ବାଣ୍ଡକୁ ନେଇ କୋଏଲର ଗାଣ୍ଡି କଣା ପାଖରେ ଲଗେଇବା ବେଳକୁ ବାଣ୍ଡରୁ ଚିଚକାରୀ ମାରିବା ଭଳି ବୀର୍ଯ କୋଏଲର ପାଂଟି ଭିତରେ ତା ଗାଣ୍ଡି ଓ ବିଆ ଉପରେ ପିଚିକି ଗଲା। ବୀର୍ଯ ପିଚିକିଲା ବେଳକୁ ମୋହନ ଡାହାଣ ହାତରେ କୋଏଲର ହାତକୁ ଆଗ ପଟେରେ ନେଇ ପାଂଟି ମିଶା ବାଣ୍ଡ ଆଗରେ ଚାପି ଧରିଲା। କୋଏଲର ହାତ ବି ବୀର୍ଯରେ ଓଦା ହୋଇଗଲା। କୋଏଲ ପାପାର ମୁହଁ ଉପରେ ନିଜ ମୁହଁକୁ ରଖି ପାପାର ଜିଭକୁ ଚୁଚୁମୁ ଚୁଚୁମୁ ବୀର୍ଯ ଭିଜା ହାତରେ ପାପାର ବାଣ୍ଡକୁ ରଗଡ଼ି ଚାଲିଥିଲା। ମୋହନର ବାଣ୍ଡ ନରମି ଛୋଟ ହେବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କୋଏଲର ହାତ ମୁଠାରେ ରହିଥିଲା। ମୋହନ ତା ଅଣ୍ଡରୱିୟର ଓ ପ୍ୟାଂଟକୁ ଧୀରେ ଧୀରେ ଉପରକୁ ଉଠେଇଲା ଏବଂ କୋଏଲକୁ କହିଲା – ତୁ ଯାଆ ବାଥରୁମରେ ଧୋଇ ହୋଇ ପଡ଼ି ପାଂଟି ଚେଂଜ କରିଦେବୁ। କୋଏଲ ଯିବା ପୂର୍ବର ପୁଣି ପାପା ଓଠରେ ଗୋଟାଏ ଗାଢ଼ ଚୁମା ଦେଲା। ମୋହନ କୋଏଲର ଜିଭକୁ ଚୁଚୁମି ଗୋଟିଏ ଗାଢ଼ ଚୁମା ଦେଇ ତା ଗାଣ୍ଡିକୁ ଆସ୍ତେ ଚିପି ଦେଲା। କୋଏଲ ପାପାକୁ ତେରେଛି ନଜରରେ ଚାହିଁ ଉଠି ଚାଲିଗଲା।